- nuomara
- núomara sf. sing. (1) Srv; M žr. nuomaras: Duktė núomara mirdavo Ėr. Ir graži, ir nemenka, ir bagota [mergina], tik núomara meta Rm. Tamposi, lyg núomara sergąs Sml. Núomaros liga bjauri Grž.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
mesti — mèsti, mẽta, mẽtė 1. tr. sviesti tolyn, aukštyn, žemyn: Mesčiau šluotelę kairion šalelėn, o pati jauna aukštan svirnelin (d.) Čb. Metì (mesk) viedran! Dsn. Baltą žąsį peša, šalia plunksnas mẽta Dkš. Ji ma[n] metė obuolėlį par stiklo langelį… … Dictionary of the Lithuanian Language